segnuti
Srpskohrvatski uredi
Izgovor uredi
- IPA: /sěːɡnuti/
- Hifenacija: seg‧nu‧ti
Glagol uredi
ségnuti (ćirilica се́гнути) svrš.
- Ovoj r(ij)eči nedostaje definicija. Pomozite i dodajte definiciju, te potom uklonite šablon
{{nedostaje-definicija}}.
Konjugacija uredi
Konjugacija glagola segnuti
| Infinitiv: segnuti | Glagolski prilog sadašnji: - | Glagolski prilog prošli: ségnūvši | Glagolska imenica: - | ||||
| Broj | Jednina | Množina | |||||
| Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
| Prezent |
segnem | segneš | segne | segnemo | segnete | segnu | |
| Budućnost |
Futur I. |
segnut ću1 segnuću |
segnut ćeš1 segnućeš |
segnut će1 segnuće |
segnut ćemo1 segnućemo |
segnut ćete1 segnućete |
segnut će1 segnuće |
| Futur II. |
budem segnuo2 | budeš segnuo2 | bude segnuo2 | budemo segnuli2 | budete segnuli2 | budu segnuli2 | |
| Prošlost |
Perfekt |
segnuo2 sam | segnuo2 si | segnuo2 je | segnuli2 smo | segnuli2 ste | segnuli2 su |
| Pluskvamperfekt |
bio sam segnuo2 | bio si segnuo2 | bio je segnuo2 | bili smo segnuli2 | bili ste segnuli2 | bili su segnuli2 | |
| Aorist |
segnuh / segoh | segnu / seže | segnu / seže | segnusmo / segosmo | segnuste / segoste | segnuše / segoše | |
| Kondicional I. |
segnuo2 bih | segnuo2 bi | segnuo2 bi | segnuli2 bismo | segnuli2 biste | segnuli2 bi | |
| Kondicional II. |
bio bih segnuo2 | bio bi segnuo2 | bio bi segnuo2 | bili bismo segnuli2 | bili biste segnuli2 | bili bi segnuli2 | |
| Imperativ |
- | segni | - | segnimo | segnite | - | |
| Glagolski pridjev radni |
segnuo m. / segnula f. / segnulo n | segnuli m. / segnule f. / segnula n | |||||
| 1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. | |||||||
Reference uredi
- „segnuti” u Hrvatskom jezičnom portalu