Srpskohrvatski

uredi

Izgovor

uredi
  • IPA: /t͡ɕǔːla/
  • Hifenacija: ću‧la

Imenica

uredi

ćúla f (ćirilica ћу́ла)


Oblici:

  1. ćúla Bečej [1]


Značenja:

  1. Vrsta ženske marame kojom se kosa vezuje na potiljku. [1]
  2. Kosa oblikovana maramom u koju je uvezana. [1]
  3. Vrsta ženske kape nalik na toku. [1]


Primeri:

  1. O postojanju konđe kod udatih žena, osim u nazivu koji se odnosi na upletenu kosu, sada više nema pomena. Čak ne pamte ni da su žene ranije nosile ćule (fićula kod Bugara i Mađara) koje se u okolnim srpskim selima još spominju (u Opovu, na primer, pamte da su ih žene nosile i posle 1900). [2] Banatski Brestovac Dolovo Omoljica Banatsko Novo Selo Baranda Opovo Sefkerin [1]


Sinonimi:

  1. glava [1]


Imenica

uredi

Deklinacija

uredi

Ovoj r(ij)eči nedostaje fleksija.

Reference

uredi
  • ćula” u Hrvatskom jezičnom portalu
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. Mirjana Maluckov, Nošnja Pančeva i okoline, Novi Sad (Matica srpska), 1995, 101 str, str. 13.