Srpskohrvatski

uredi

Izgovor

uredi
  • IPA: /t͡ʃělik/
  • Hifenacija: če‧lik

Imenica

uredi

čèlik m (ćirilica чѐлик)


Kategorije:

pren.G.


Oblici:

  1. čèlik [1]
  2. analoški, čelȉke [1]


Značenja:

  1. Gvožđe velike tvrdoće. [1]
  2. Čvrst, jak, izdržljiv čovek. [1]
  3. Komad drveta koji služi kao rekvizit u igri čelika. [1]
  4. Vrsta dečije igre. Vršac[1]


Primeri:

  1. Ovo se zòve sèkāč rȕčni. Mȏra da bȕde od čèlika. Kovilj [1]
  2. Ȉmate òbično gvȏžđe, ȉmate čèlik. [2] [3] Titel Sot Neštin Irig Neradin Krčedin Inđija Turija Kać Bačka Palanka Futog Novi Sad Sanad Novo Miloševo Srpska Crnja Farkaždin [1]
  3. Kad smo bíli mȃli, mȉ smo igrȁli čelȉke, ȍnda jedȁn bȕde čelikȃr, nȃš čȅtvoro-pȅtoro bijémo tȁj čélik, čélik je o[d] dȑveta. Vršac [1]



Deklinacija

uredi

Reference

uredi
  • čelik” u Hrvatskom jezičnom portalu
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. Dejan Miloradov, Kovačka i potkivačka terminologija južne Bačke i severnog Srema (rukopis magistarskog rada).
  3. Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 177, 189.