Srpskohrvatski

uredi

Izgovor

uredi
  • IPA: /ʃǎːpa/
  • Hifenacija: ša‧pa

Imenica

uredi

šápa f (ćirilica ша́па)



Kategorije:

anat.pren. pej.rib.


Oblici:

  1. šápe [1]


Značenja:

  1. Donji, završni deo noge kod životinja. Novo Miloševo Crvena Crkva[1]
  2. Snažna ljudska šaka. Novo Miloševo Crvena Crkva[1]
  3. Vrsta sitnih kolača koji se peku u malim kalupima, modlama. [1]
  4. Donji deo na roguljama kece. [1]


Primeri:

  1. Kod Srba u Vojvodini [...] zečiji rep i šapa upotrebljavali su se i kao amajlija koju su nosila deca. [2] [1]
  2. Ȉma módle, módlice za šápe. [3] Bačka Palanka [1]
  3. Mȕstre ȉma za šápe, a i za kȅks ȉma òne mȕstrice. [4] [3] Itebej Čerević Futog [1]
  4. Gore [keca] ima vezan jedek i za tu srednju prečku, a dole ima na samim šapama... dve ciglje... i one se pričvrstidu dole na dojnom delu, a dalje produžuju se. [5] Stari Slankamen [1]


Sinonimi:

  1. šamar Novo Miloševo [1]
  2. šapica [1]
  3. šapac Turija [1]



Deklinacija

uredi

Reference

uredi
  • šapa” u Hrvatskom jezičnom portalu
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. Divljač i lovstvo Panonije. 1989, 156 str, str. 108.
  3. 3,0 3,1 Gordana Vuković, Terminologija kuće i pokućstva u Vojvodini. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1988, 508 str, str. 175. Greška u referenci: Nevaljana oznaka <ref>; naziv "Gordana Vuković, Terminologija kuće i pokućstva u Vojvodini." je zadan više puta s različitim sadržajem
  4. Sonja Bajandićeva Jovanović, Teraj kera, lutko moja bela (Vojvođanski rečnik za Panonce-početnike). Novi Sad (Dnevnik), 2003, 113 str.
  5. Velimir Mihajlović—Gordana Vuković, Srpskohrvatska leksika ribarstva. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1977, 457 str.