štica
Srpskohrvatski
urediIzgovor
uredi- IPA: /ʃtît͡sa/
- Hifenacija: šti‧ca
Imenica
uredištȉca f (ćirilica шти̏ца)
Značenja:
- Dugačka, tanja motka (za otiskivanje čamca, podupiranje, hvatanje nečega i sl.). [1]
Primeri:
- Pokri kamaru sena slamom da ne zakisne i meti dve-tri štice da vetar ne oduva! Bačka Palanka [1]
- Šticu povlačiš ispod leda od rupe do rupe. [2] Sremski Karlovci [1]
- Upri dobro tom šticom o dno! [3] [4] [5] [2] Mokrin Morović Višnjićevo Sremska Mitrovica Stari Slankamen Srbobran Čurug Ravno Selo Silbaš Gospođinci Tovariševo Žabalj Obrovac Kać Novi Sad Begeč Padej Novo Miloševo Melenci Perlez [1]
- Štȉca je dȕgačka po šȇs-sȅdam mȇtara, a štàpac je krȁće, do dvȃ mȇtra. [6] Kovilj [1]
- A kad vučemo alov, ondak nji dvojica na barki sede pa sa šticama se odguraju. [2] Bačko Gradište [1]
Sinonimi:
Deklinacija
uredi deklinacija imenice štica
| jednina | množina | |
|---|---|---|
| nominativ | štica | štice |
| genitiv | štice | štica |
| dativ | štici | šticama |
| akuzativ | šticu | štice |
| vokativ | štico | štice |
| lokativ | štici | šticama |
| instrumental | šticom | šticama |
Reference
uredi- „štica” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Velimir Mihajlović—Gordana Vuković, Srpskohrvatska leksika ribarstva. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1977, 457 str.
- ↑ Ivanka Rajkov, Prilog za dijalektološki rečnik govora Mokrina. — PPJ, 7, 1971, 187—192.
- ↑ Gordana Galetin, Iz leksičke problematike severne Šajkaške. — PPJ, 16, 1980, 59—92.
- ↑ Berislav M. Nikolić, Sremski govor. — SDZb, HIV, 1964, 201—413, str. 235.
- ↑ Svetlana Malin-Đuragić, Ribarska terminologija Koviljskog rita (rukopis magistarskog rada).