bordura
Srpskohrvatski
urediIzgovor
uredi- IPA: /bordǔːra/
- Hifenacija: bor‧du‧ra
Imenica
uredibordúra f (ćirilica борду́ра)
Značenja:
- Porub, šara duž ivice. [1]
Primeri:
- Bilo je u tom selu i toga da se ćilim deli napola, pa naslednice posle oko ivica svake pole prave „borduru”. [2] [1]
- Bordúru da mȅteš da bȉde lèpče. Jaša Tomić Neuzina Boka Šurjan [1]
Sinonimi:
Deklinacija
uredi deklinacija imenice bordura
| jednina | množina | |
|---|---|---|
| nominativ | bordura | bordure |
| genitiv | bordure | bordura |
| dativ | borduri | bordurama |
| akuzativ | borduru | bordure |
| vokativ | borduro | bordure |
| lokativ | borduri | bordurama |
| instrumental | bordurom | bordurama |
Reference
uredi- „bordura” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Milenko S. Filipović, Vojvođanski ćilimi u narodnim običajima. — ZDN, 2, 1951, 75—82, str. 81.