Wiktionary

budža

Srpskohrvatski

uredi

Izgovor

uredi
  • IPA: /bǔːd͡ʒa/
  • Hifenacija: bud‧ža

Imenica

uredi

búdža f (ćirilica бу́џа)


Oblici:

  1. -ára, budžakar [1]


Značenja:

  1. Stanovnik periferije nekog mesta. [1]


Primeri:

  1. Potukli se Cigani saz budžakarima. Mokrin [1]
  2. Od cȓkve na òtu strȃnu tȋ se ljȗdi zváli „krájčani”, a n[a] òvu strȃnu „budžakári”. Itebej [1]



Deklinacija

uredi
    deklinacija imenice budža
jednina množina
nominativ budža budže
genitiv budže budža
dativ budži budžama
akuzativ budžu budže
vokativ budžo budže
lokativ budži budžama
instrumental budžom budžama

Reference

uredi
  • „budža” u Hrvatskom jezičnom portalu
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
Izvor: https://sh.wiktionary.org/w/index.php?title=budža&oldid=1440194