bujica
Srpskohrvatski
urediIzgovor
uredi- IPA: /bǔjit͡sa/
- Hifenacija: bu‧ji‧ca
Imenica
uredibùjica f (ćirilica бу̀јица)
Oblici:
Primeri:
- Bȕjica je snéla svȕ zȅmlju z gȏrnjeg článka vinȍgrada. Vršac Sombor [2]
- Bùjica — kad jáka kȉša pȁda, svȅ tȍ ȍde u jàrčinu. Dobrinci [2]
Deklinacija
uredi deklinacija imenice bujica
| jednina | množina | |
|---|---|---|
| nominativ | bujica | bujice |
| genitiv | bujice | bujica |
| dativ | bujici | bujicama |
| akuzativ | bujicu | bujice |
| vokativ | bujice / bujico | bujice |
| lokativ | bujici | bujicama |
| instrumental | bujicom | bujicama |
Reference
uredi- „bujica” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ Ivan Popović, Govor Gospođinaca u svetlosti bačkih govora kao celine. Beograd (SANU, Posebna izdanja, knjiga SLHHV, Odeljenje literature i jezika, knjiga 21), 1968, 248 str.
- ↑ 2,0 2,1 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.