grubjeti
Srpskohrvatski
urediIzgovor
uredi- IPA: /ɡrǔːbjeti/
- Hifenacija: gru‧bje‧ti
Glagol
uredigrúbjeti (ćirilica гру́бјети) nesvrš.
- Ovoj r(ij)eči nedostaje definicija. Pomozite i dodajte definiciju, te potom uklonite šablon
{{nedostaje-definicija}}
.
Konjugacija
uredi Konjugacija glagola grubjeti
Infinitiv: grubjeti | Glagolski prilog sadašnji: -bēći | Glagolski prilog prošli: - | Glagolska imenica: -bljēnje | ||||
Broj | Jednina | Množina | |||||
Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
Prezent |
grubim | grubiš | grubi | grubimo | grubite | grube | |
Budućnost |
Futur I. |
grubjet ću1 grubjeću |
grubjet ćeš1 grubjećeš |
grubjet će1 grubjeće |
grubjet ćemo1 grubjećemo |
grubjet ćete1 grubjećete |
grubjet će1 grubjeće |
Futur II. |
budem grubio2 | budeš grubio2 | bude grubio2 | budemo grubjeli2 | budete grubjeli2 | budu grubjeli2 | |
Prošlost |
Perfekt |
grubio2 sam | grubio2 si | grubio2 je | grubjeli2 smo | grubjeli2 ste | grubjeli2 su |
Pluskvamperfekt |
bio sam grubio2 | bio si grubio2 | bio je grubio2 | bili smo grubjeli2 | bili ste grubjeli2 | bili su grubjeli2 | |
Imperfekt |
grubljah | grubljaše | grubljaše | grubljasmo | grubljaste | grubljahu | |
Kondicional I. |
grubio2 bih | grubio2 bi | grubio2 bi | grubjeli2 bismo | grubjeli2 biste | grubjeli2 bi | |
Kondicional II. |
bio bih grubio2 | bio bi grubio2 | bio bi grubio2 | bili bismo grubjeli2 | bili biste grubjeli2 | bili bi grubjeli2 | |
Imperativ |
- | grubi | - | grubimo | grubite | - | |
Glagolski pridjev radni |
grubio m. / grubjela f. / grubjelo n | grubjeli m. / grubjele f. / grubjela n | |||||
1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. |
Reference
uredi- „grubjeti” u Hrvatskom jezičnom portalu