izorati
Srpskohrvatski uredi
Izgovor uredi
- IPA: /izǒrati/
- Hifenacija: i‧zo‧ra‧ti
Glagol uredi
izòrati (ćirilica изо̀рати) svrš.
- Ovoj r(ij)eči nedostaje definicija. Pomozite i dodajte definiciju, te potom uklonite šablon
{{nedostaje-definicija}}.
Konjugacija uredi
Konjugacija glagola izorati
| Infinitiv: izorati | Glagolski prilog sadašnji: - | Glagolski prilog prošli: izòrāvši | Glagolska imenica: - | ||||
| Broj | Jednina | Množina | |||||
| Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
| Prezent |
izorem | izoreš | izore | izoremo | izorete | izoru | |
| Budućnost |
Futur I. |
izorat ću1 izoraću |
izorat ćeš1 izoraćeš |
izorat će1 izoraće |
izorat ćemo1 izoraćemo |
izorat ćete1 izoraćete |
izorat će1 izoraće |
| Futur II. |
budem izorao2 | budeš izorao2 | bude izorao2 | budemo izorali2 | budete izorali2 | budu izorali2 | |
| Prošlost |
Perfekt |
izorao2 sam | izorao2 si | izorao2 je | izorali2 smo | izorali2 ste | izorali2 su |
| Pluskvamperfekt |
bio sam izorao2 | bio si izorao2 | bio je izorao2 | bili smo izorali2 | bili ste izorali2 | bili su izorali2 | |
| Aorist |
izorah | izora | izora | izorasmo | izoraste | izoraše | |
| Kondicional I. |
izorao2 bih | izorao2 bi | izorao2 bi | izorali2 bismo | izorali2 biste | izorali2 bi | |
| Kondicional II. |
bio bih izorao2 | bio bi izorao2 | bio bi izorao2 | bili bismo izorali2 | bili biste izorali2 | bili bi izorali2 | |
| Imperativ |
- | izori | - | izorimo | izorite | - | |
| Glagolski pridjev radni |
izorao m. / izorala f. / izoralo n | izorali m. / izorale f. / izorala n | |||||
| Glagolski pridjev trpni |
izoran m. / izorana f. / izorano n | izorani m. / izorane f. / izorana n | |||||
| 1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. | |||||||
Reference uredi
- „izorati” u Hrvatskom jezičnom portalu