Wiktionary

ložač

Srpskohrvatski

uredi

Izgovor

uredi
  • IPA: /lǒʒaːt͡ʃ/
  • Hifenacija: lo‧žač

Imenica

uredi

lòžāč m (ćirilica ло̀жа̄ч)


Oblici:

  1. -áča [1]


Značenja:

  1. Osoba koja loži vatru. [1]
  2. Osoba koja radi oko parnog motora na vršalici. Taraš[1]


Primeri:

  1. Da bi vodena para poterala mašinu, tu je bio lòžāč, àjcer ili špàjzer, koji je lòžio slamu i tako zagrevao kotao sa vodom ( — Tš). [2] [1]



Deklinacija

uredi
    deklinacija imenice ložač
jednina množina
nominativ ložač ložači
genitiv ložača ložača
dativ ložaču ložačima
akuzativ ložača ložače
vokativ ložaču ložači
lokativ ložaču ložačima
instrumental ložačem ložačima

Reference

uredi
  • „ložač” u Hrvatskom jezičnom portalu
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. ↑ Žito. 1988, 208 str, str. 112.
Izvor: https://sh.wiktionary.org/w/index.php?title=ložač&oldid=1444904