Srpskohrvatski

uredi

Izgovor

uredi
  • IPA: /pǎːnta/
  • Hifenacija: pan‧ta

Imenica

uredi

pánta f (ćirilica па́нта)


Oblici:

  1. pánta Čurug Gospođinci Žabalj Begeč [1] [2]
  2. pȃnta [2]


Značenja:

  1. Parče lima, često metalni otvoreni prsten kojim se okivaju drveni obli predmeti da se ne bi slomili ili razdvojili (obično drveni delovi kola, drvene alatke i sl.). [2]
  2. Gvozdeni okov na levči. [2]
  3. Obruč na kolskom točku. [2]
  4. Tregeri; bretele. [2]


Sinonimi:

  1. platna [2]
  2. obloga [2]
  3. cug [3] Pačir Deronje Zmajevo Silbaš Gospođinci Kać Srpska Crnja Bašaid Elemir [2]
  4. pajanta [2]



Deklinacija

uredi

Ovoj r(ij)eči nedostaje fleksija.

Reference

uredi
  • panta” u Hrvatskom jezičnom portalu
  1. Gordana Galetin, Iz leksičke problematike severne Šajkaške. — PPJ, 16, 1980, 59—92.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  3. Gordana Vuković—Žarko Bošnjaković—Ljiljana Nedeljkov, Vojvođanska kolarska terminologija. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1984, 258 str.