pošumljivati
Srpskohrvatski uredi
Izgovor uredi
- IPA: /poʃumʎǐːʋati/
- Hifenacija: po‧šum‧lji‧va‧ti
Glagol uredi
pošumljívati (ćirilica пошумљи́вати) nesvrš.
- Ovoj r(ij)eči nedostaje definicija. Pomozite i dodajte definiciju, te potom uklonite šablon
{{nedostaje-definicija}}.
Konjugacija uredi
Konjugacija glagola pošumljivati
| Infinitiv: pošumljivati | Glagolski prilog sadašnji: pošùmljujūći | Glagolski prilog prošli: - | Glagolska imenica: pošumljívānje | ||||
| Broj | Jednina | Množina | |||||
| Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
| Prezent |
pošumljujem | pošumljuješ | pošumljuje | pošumljujemo | pošumljujete | pošumljuju | |
| Budućnost |
Futur I. |
pošumljivat ću1 pošumljivaću |
pošumljivat ćeš1 pošumljivaćeš |
pošumljivat će1 pošumljivaće |
pošumljivat ćemo1 pošumljivaćemo |
pošumljivat ćete1 pošumljivaćete |
pošumljivat će1 pošumljivaće |
| Futur II. |
budem pošumljivao2 | budeš pošumljivao2 | bude pošumljivao2 | budemo pošumljivali2 | budete pošumljivali2 | budu pošumljivali2 | |
| Prošlost |
Perfekt |
pošumljivao2 sam | pošumljivao2 si | pošumljivao2 je | pošumljivali2 smo | pošumljivali2 ste | pošumljivali2 su |
| Pluskvamperfekt |
bio sam pošumljivao2 | bio si pošumljivao2 | bio je pošumljivao2 | bili smo pošumljivali2 | bili ste pošumljivali2 | bili su pošumljivali2 | |
| Imperfekt |
pošumljivah | pošumljivaše | pošumljivaše | pošumljivasmo | pošumljivaste | pošumljivahu | |
| Kondicional I. |
pošumljivao2 bih | pošumljivao2 bi | pošumljivao2 bi | pošumljivali2 bismo | pošumljivali2 biste | pošumljivali2 bi | |
| Kondicional II. |
bio bih pošumljivao2 | bio bi pošumljivao2 | bio bi pošumljivao2 | bili bismo pošumljivali2 | bili biste pošumljivali2 | bili bi pošumljivali2 | |
| Imperativ |
- | pošumljuj | - | pošumljujmo | pošumljujte | - | |
| Glagolski pridjev radni |
pošumljivao m. / pošumljivala f. / pošumljivalo n | pošumljivali m. / pošumljivale f. / pošumljivala n | |||||
| Glagolski pridjev trpni |
pošumljivan m. / pošumljivana f. / pošumljivano n | pošumljivani m. / pošumljivane f. / pošumljivana n | |||||
| 1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. | |||||||
Reference uredi
- „pošumljivati” u Hrvatskom jezičnom portalu