prigrabiti
Srpskohrvatski
urediIzgovor
uredi- IPA: /prǐɡrabiti/
- Hifenacija: pri‧gra‧bi‧ti
Glagol
urediprìgrabiti (ćirilica прѝграбити) svrš.
Značenja:
- (značenje izvedeno preko sinonima) domoći se, dograbiti, dohvatiti, prigrabiti, reg. apiti reg., fam. šćapiti fam., gepiti, pograbiti, zgrabiti, ćapiti, uhvatiti, ugrabiti, lapiti reg., dočepati se [1]
- (značenje izvedeno preko sinonima) zgrabiti, odžepariti suž., uzaptiti, fam. ćornuti fam., dići fam., zgepiti fam., ćapiti fam., maznuti fam., okrasti, oduzeti, ugrabiti, odneti, euf. otuđiti (od nekog) euf., prisvojiti (nešto) euf., olakšati (nekog za nešto) euf., oštetiti euf., prigrabiti, zapleniti, uzeti, oteti [1]
Sinonimi:
- domoći se, dograbiti, dohvatiti, prigrabiti, reg. apiti reg., fam. šćapiti fam., gepiti, pograbiti, zgrabiti, ćapiti, uhvatiti, ugrabiti, lapiti reg., dočepati se [1]
- zgrabiti, odžepariti suž., uzaptiti, fam. ćornuti fam., dići fam., zgepiti fam., ćapiti fam., maznuti fam., okrasti, oduzeti, ugrabiti, odneti, euf. otuđiti (od nekog) euf., prisvojiti (nešto) euf., olakšati (nekog za nešto) euf., oštetiti euf., prigrabiti, zapleniti, uzeti, oteti [1]
Konjugacija
uredi Konjugacija glagola prigrabiti
Infinitiv: prigrabiti | Glagolski prilog sadašnji: - | Glagolski prilog prošli: prìgrabīvši | Glagolska imenica: - | ||||
Broj | Jednina | Množina | |||||
Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
Prezent |
prigrabim | prigrabiš | prigrabi | prigrabimo | prigrabite | prigrabe | |
Budućnost |
Futur I. |
prigrabit ću1 prigrabiću |
prigrabit ćeš1 prigrabićeš |
prigrabit će1 prigrabiće |
prigrabit ćemo1 prigrabićemo |
prigrabit ćete1 prigrabićete |
prigrabit će1 prigrabiće |
Futur II. |
budem prigrabio2 | budeš prigrabio2 | bude prigrabio2 | budemo prigrabili2 | budete prigrabili2 | budu prigrabili2 | |
Prošlost |
Perfekt |
prigrabio2 sam | prigrabio2 si | prigrabio2 je | prigrabili2 smo | prigrabili2 ste | prigrabili2 su |
Pluskvamperfekt |
bio sam prigrabio2 | bio si prigrabio2 | bio je prigrabio2 | bili smo prigrabili2 | bili ste prigrabili2 | bili su prigrabili2 | |
Aorist |
prigrabih | prigrabi | prigrabi | prigrabismo | prigrabiste | prigrabiše | |
Kondicional I. |
prigrabio2 bih | prigrabio2 bi | prigrabio2 bi | prigrabili2 bismo | prigrabili2 biste | prigrabili2 bi | |
Kondicional II. |
bio bih prigrabio2 | bio bi prigrabio2 | bio bi prigrabio2 | bili bismo prigrabili2 | bili biste prigrabili2 | bili bi prigrabili2 | |
Imperativ |
- | prigrabi | - | prigrabimo | prigrabite | - | |
Glagolski pridjev radni |
prigrabio m. / prigrabila f. / prigrabilo n | prigrabili m. / prigrabile f. / prigrabila n | |||||
Glagolski pridjev trpni |
prigrabljen m. / prigrabljena f. / prigrabljeno n | prigrabljeni m. / prigrabljene f. / prigrabljena n | |||||
1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. |
Reference
uredi- „prigrabiti” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Pavle Ćosić i saradnici, Rečnik sinonima, Beograd 2008, ISBN 978-86-86673-09-1