puškarati
Srpskohrvatski
urediIzgovor
uredi- IPA: /puʃkǎrati/
- Hifenacija: puš‧ka‧ra‧ti
Glagol
uredipuškàrati (ćirilica пушка̀рати) svrš. i nesvrš.
Šablon:prel Šablon:neprel
Oblici:
Značenja:
Konjugacija
uredi Konjugacija glagola puškarati
Infinitiv: puškarati | Glagolski prilog sadašnji: puškàrajūći | Glagolski prilog prošli: puškàrāvši | Glagolska imenica: puškàrānje | ||||
Broj | Jednina | Množina | |||||
Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
Prezent |
puškaram | puškaraš | puškara | puškaramo | puškarate | puškaraju | |
Budućnost |
Futur I. |
puškarat ću1 puškaraću |
puškarat ćeš1 puškaraćeš |
puškarat će1 puškaraće |
puškarat ćemo1 puškaraćemo |
puškarat ćete1 puškaraćete |
puškarat će1 puškaraće |
Futur II. |
budem puškarao2 | budeš puškarao2 | bude puškarao2 | budemo puškarali2 | budete puškarali2 | budu puškarali2 | |
Prošlost |
Perfekt |
puškarao2 sam | puškarao2 si | puškarao2 je | puškarali2 smo | puškarali2 ste | puškarali2 su |
Pluskvamperfekt |
bio sam puškarao2 | bio si puškarao2 | bio je puškarao2 | bili smo puškarali2 | bili ste puškarali2 | bili su puškarali2 | |
Aorist |
puškarah | ||||||
Imperfekt |
puškarah | puškaraše | puškaraše | puškarasmo | puškaraste | puškarahu | |
Kondicional I. |
puškarao2 bih | puškarao2 bi | puškarao2 bi | puškarali2 bismo | puškarali2 biste | puškarali2 bi | |
Kondicional II. |
bio bih puškarao2 | bio bi puškarao2 | bio bi puškarao2 | bili bismo puškarali2 | bili biste puškarali2 | bili bi puškarali2 | |
Imperativ |
- | puškaraj | - | puškarajmo | puškarajte | - | |
Glagolski pridjev radni |
puškarao m. / puškarala f. / puškaralo n | puškarali m. / puškarale f. / puškarala n | |||||
1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. |
Reference
uredi- „puškarati” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 169.