sinov
Srpskohrvatski uredi
Izgovor uredi
- IPA: /sîːnoʋ/
- Hifenacija: si‧nov
Pridjev uredi
sȋnov (ćirilica си̑нов)
Primeri:
Deklinacija uredi
deklinacija pridjeva sinov
| jednina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
|---|---|---|---|---|
| nominativ | sinov | sinova | sinovo | |
| genitiv | sinova | sinove | sinova | |
| dativ | sinovu | sinovoj | sinovu | |
| akuzativ | neživo živo |
sinov sinova |
sinovu | sinovo |
| vokativ | sinov | sinova | sinovo | |
| lokativ | sinovu | sinovoj | sinovu | |
| instrumental | sinovim | sinovom | sinovim | |
| množina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
| nominativ | sinovi | sinove | sinova | |
| genitiv | sinovih | sinovih | sinovih | |
| dativ | sinovim(a) | sinovim(a) | sinovim(a) | |
| akuzativ | sinove | sinove | sinova | |
| vokativ | sinovi | sinove | sinova | |
| lokativ | sinovim(a) | sinovim(a) | sinovim(a) | |
| instrumental | sinovim(a) | sinovim(a) | sinovim(a) | |
Reference uredi
- „sinov” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.