učen
Srpskohrvatski
urediIzgovor
uredi- IPA: /ût͡ʃen/
- Hifenacija: u‧čen
Pridjev
urediȕčen (ćirilica у̏чен, određeni vid ȕčenī, komparativ učeniji)
Značenja:
- (značenje izvedeno preko sinonima) ustanovljen, napravljen, utemeljen, formiran, oformljen, stručan, prosvećen, kvalifikovan, potkovan, školovan, učen [1]
Sinonimi:
- ustanovljen, napravljen, utemeljen, formiran, oformljen, stručan, prosvećen, kvalifikovan, potkovan, školovan, učen [1]
Deklinacija
uredi oblici pozitiva, neodređeni vid
jednina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
---|---|---|---|---|
nominativ | učen | učena | učeno | |
genitiv | učena | učene | učena | |
dativ | učenu | učenoj | učenu | |
akuzativ | neživo živo |
učen učena |
učenu | učeno |
vokativ | učen | učena | učeno | |
lokativ | učenu | učenoj | učenu | |
instrumental | učenim | učenom | učenim | |
množina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
nominativ | učeni | učene | učena | |
genitiv | učenih | učenih | učenih | |
dativ | učenim(a) | učenim(a) | učenim(a) | |
akuzativ | učene | učene | učena | |
vokativ | učeni | učene | učena | |
lokativ | učenim(a) | učenim(a) | učenim(a) | |
instrumental | učenim(a) | učenim(a) | učenim(a) |
oblici pozitiva, određeni vid
jednina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
---|---|---|---|---|
nominativ | učeni | učena | učeno | |
genitiv | učenog(a) | učene | učenog(a) | |
dativ | učenom(u/e) | učenoj | učenom(u/e) | |
akuzativ | neživo živo |
učeni učenog(a) |
učenu | učeno |
vokativ | učeni | učena | učeno | |
lokativ | učenom(e/u) | učenoj | učenom(e/u) | |
instrumental | učenim | učenom | učenim | |
množina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
nominativ | učeni | učene | učena | |
genitiv | učenih | učenih | učenih | |
dativ | učenim(a) | učenim(a) | učenim(a) | |
akuzativ | učene | učene | učena | |
vokativ | učeni | učene | učena | |
lokativ | učenim(a) | učenim(a) | učenim(a) | |
instrumental | učenim(a) | učenim(a) | učenim(a) |
oblici komparativa
jednina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
---|---|---|---|---|
nominativ | učeniji | učenija | učenije | |
genitiv | učenijeg(a) | učenije | učenijeg(a) | |
dativ | učenijem(u) | učenijoj | učenijem(u) | |
akuzativ | neživo živo |
učeniji učenijeg(a) |
učeniju | učenije |
vokativ | učeniji | učenija | učenije | |
lokativ | učenijem(u) | učenijoj | učenijem(u) | |
instrumental | učenijim | učenijom | učenijim | |
množina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
nominativ | učeniji | učenije | učenija | |
genitiv | učenijih | učenijih | učenijih | |
dativ | učenijim(a) | učenijim(a) | učenijim(a) | |
akuzativ | učenije | učenije | učenija | |
vokativ | učeniji | učenije | učenija | |
lokativ | učenijim(a) | učenijim(a) | učenijim(a) | |
instrumental | učenijim(a) | učenijim(a) | učenijim(a) |
oblici superlativa
jednina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
---|---|---|---|---|
nominativ | najučeniji | najučenija | najučenije | |
genitiv | najučenijeg(a) | najučenije | najučenijeg(a) | |
dativ | najučenijem(u) | najučenijoj | najučenijem(u) | |
akuzativ | neživo živo |
najučeniji najučenijeg(a) |
najučeniju | najučenije |
vokativ | najučeniji | najučenija | najučenije | |
lokativ | najučenijem(u) | najučenijoj | najučenijem(u) | |
instrumental | najučenijim | najučenijom | najučenijim | |
množina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
nominativ | najučeniji | najučenije | najučenija | |
genitiv | najučenijih | najučenijih | najučenijih | |
dativ | najučenijim(a) | najučenijim(a) | najučenijim(a) | |
akuzativ | najučenije | najučenije | najučenija | |
vokativ | najučeniji | najučenije | najučenija | |
lokativ | najučenijim(a) | najučenijim(a) | najučenijim(a) | |
instrumental | najučenijim(a) | najučenijim(a) | najučenijim(a) |
Reference
uredi- „učen” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 Pavle Ćosić i saradnici, Rečnik sinonima, Beograd 2008, ISBN 978-86-86673-09-1