vilica
Srpskohrvatski
urediIzgovor
uredi- IPA: /ʋîlit͡sa/
- Hifenacija: vi‧li‧ca
Imenica
uredivȉlica f (ćirilica ви̏лица)
Kategorije:
anat.rib.ob.
Značenja:
- Čeljust ribe. [1]
Primeri:
- Ja nisam drukčije mogo ni da uvatim onoga teškoga [soma], neg sam se pomogo: uvatio i za peraje i za vilicu. [2] Bosut [1]# Vȉlicāma tvŕdim grȃde sȃće, òvi ȉma vȉše u gòmili, mȏra bȉti tȍplo. [3] Despotovo Zmajevo Ilandža [1]
Sinonimi:
Izrazi:
- Ne sklapativilice ("neprekidno pričati"). Sombor [1]
- razvaliti vilice ("glasno govoriti, vikati"). Sombor [1]
- Vȉlice mu se ràsklīnkale ("otvorio mu se apetit"). Mokrin [1]
Imenica
urediDeklinacija
uredi deklinacija imenice vilica
jednina | množina | |
---|---|---|
nominativ | vilica | vilice |
genitiv | vilice | vilica |
dativ | vilici | vilicama |
akuzativ | vilicu | vilice |
vokativ | vilice / vilico | vilice |
lokativ | vilici | vilicama |
instrumental | vilicom | vilicama |
Reference
uredi- „vilica” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Velimir Mihajlović—Gordana Vuković, Srpskohrvatska leksika ribarstva. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1977, 457 str.
- ↑ Ljiljana Nedeljkov, Pčelarska terminologija Vojvodine (rukopis doktorske disertacije).