vuča
Srpskohrvatski
urediIzgovor
uredi- IPA: /ʋût͡ʃa/
- Hifenacija: vu‧ča
Imenica
uredivȕča f (ćirilica ву̏ча)
Značenja:
- Vučenje, tegljenje (nekog tereta, vozila i sl.). [1]
Primeri:
- Kalup je imao spojke koje su istovremeno služile rukovanju sa kalupom, zatim radi vuče od mesta gde se nalazilo sirovo blato do mesta gde se čerpić ostavljao — izručivao iz kalupa radi sušenja. Banatski Dvor Vršac [1]
Deklinacija
uredi deklinacija imenice vuča
jednina | množina | |
---|---|---|
nominativ | vuča | vuče |
genitiv | vuče | vuča |
dativ | vuči | vučama |
akuzativ | vuču | vuče |
vokativ | vučo | vuče |
lokativ | vuči | vučama |
instrumental | vučom | vučama |
Reference
uredi- „vuča” u Hrvatskom jezičnom portalu