progoniti
Srpskohrvatski
urediIzgovor
uredi- IPA: /proɡǒniti/
- Hifenacija: pro‧go‧ni‧ti
Glagol
urediprogòniti (ćirilica прого̀нити) nesvrš.
Značenja:
- (značenje izvedeno preko sinonima) pratiti, slediti, dovijati, ganjati, vrebati, poterati, loviti (za nekim), goniti, ret. hajkati ret., proganjati, uhoditi, izgoniti, progoniti, pecati, saletati, fam. kebati fam., vitlati, vijati, juriti [1]
Sinonimi:
- pratiti, slediti, dovijati, ganjati, vrebati, poterati, loviti (za nekim), goniti, ret. hajkati ret., proganjati, uhoditi, izgoniti, progoniti, pecati, saletati, fam. kebati fam., vitlati, vijati, juriti [1]
Konjugacija
uredi Konjugacija glagola progoniti
Infinitiv: progoniti | Glagolski prilog sadašnji: prògonēći | Glagolski prilog prošli: - | Glagolska imenica: prògonjēnje | ||||
Broj | Jednina | Množina | |||||
Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
Prezent |
progonim | progoniš | progoni | progonimo | progonite | progone | |
Budućnost |
Futur I. |
progonit ću1 progoniću |
progonit ćeš1 progonićeš |
progonit će1 progoniće |
progonit ćemo1 progonićemo |
progonit ćete1 progonićete |
progonit će1 progoniće |
Futur II. |
budem progonio2 | budeš progonio2 | bude progonio2 | budemo progonili2 | budete progonili2 | budu progonili2 | |
Prošlost |
Perfekt |
progonio2 sam | progonio2 si | progonio2 je | progonili2 smo | progonili2 ste | progonili2 su |
Pluskvamperfekt |
bio sam progonio2 | bio si progonio2 | bio je progonio2 | bili smo progonili2 | bili ste progonili2 | bili su progonili2 | |
Imperfekt |
progonjah | progonjaše | progonjaše | progonjasmo | progonjaste | progonjahu | |
Kondicional I. |
progonio2 bih | progonio2 bi | progonio2 bi | progonili2 bismo | progonili2 biste | progonili2 bi | |
Kondicional II. |
bio bih progonio2 | bio bi progonio2 | bio bi progonio2 | bili bismo progonili2 | bili biste progonili2 | bili bi progonili2 | |
Imperativ |
- | progoni | - | progonimo | progonite | - | |
Glagolski pridjev radni |
progonio m. / progonila f. / progonilo n | progonili m. / progonile f. / progonila n | |||||
Glagolski pridjev trpni |
progonjen m. / progonjena f. / progonjeno n | progonjeni m. / progonjene f. / progonjena n | |||||
1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. |
Reference
uredi- „progoniti” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 Pavle Ćosić i saradnici, Rečnik sinonima, Beograd 2008, ISBN 978-86-86673-09-1