osuditi
Srpskohrvatski
urediIzgovor
uredi- IPA: /osǔːditi/
- Hifenacija: o‧su‧di‧ti
Glagol
urediosúditi (ćirilica осу́дити) svrš.
Značenja:
- (značenje izvedeno preko sinonima) okriviti, optužiti, nabediti, izvikati, diskreditovati, opteretiti, oklevetati, pokriviti, baciti krivicu, podići optužbu, navaliti, fig. žigosati fig., reg. nazuntati reg., fam. prišiti fam., natovariti fam., arh. obuzročiti arh., ret. otpisati (pismeno optužiti) ret., difamirati ret., obediti ret. [1]
- (značenje izvedeno preko sinonima) presuditi, optužiti, baciti u okove, doneti presudu, proskribovati, osuditi na robiju [1]
- (značenje izvedeno preko sinonima) ukleti, hrv. izopćiti hrv., izreći kletvu/prokletstvo, anatemisati, baciti anatemu, ekskomunicirati, osuditi, izopštiti, anatemizirati, isključiti iz crkve/društva, isključiti [1]
Sinonimi:
- okriviti, optužiti, nabediti, izvikati, diskreditovati, opteretiti, oklevetati, pokriviti, baciti krivicu, podići optužbu, navaliti, fig. žigosati fig., reg. nazuntati reg., fam. prišiti fam., natovariti fam., arh. obuzročiti arh., ret. otpisati (pismeno optužiti) ret., difamirati ret., obediti ret. [1]
- presuditi, optužiti, baciti u okove, doneti presudu, proskribovati, osuditi na robiju [1]
- ukleti, hrv. izopćiti hrv., izreći kletvu/prokletstvo, anatemisati, baciti anatemu, ekskomunicirati, osuditi, izopštiti, anatemizirati, isključiti iz crkve/društva, isključiti [1]
Asocijacije:
Konjugacija
uredi Konjugacija glagola osuditi
Infinitiv: osuditi | Glagolski prilog sadašnji: - | Glagolski prilog prošli: osúdīvši | Glagolska imenica: - | ||||
Broj | Jednina | Množina | |||||
Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
Prezent |
osudim | osudiš | osudi | osudimo | osudite | osude | |
Budućnost |
Futur I. |
osudit ću1 osudiću |
osudit ćeš1 osudićeš |
osudit će1 osudiće |
osudit ćemo1 osudićemo |
osudit ćete1 osudićete |
osudit će1 osudiće |
Futur II. |
budem osudio2 | budeš osudio2 | bude osudio2 | budemo osudili2 | budete osudili2 | budu osudili2 | |
Prošlost |
Perfekt |
osudio2 sam | osudio2 si | osudio2 je | osudili2 smo | osudili2 ste | osudili2 su |
Pluskvamperfekt |
bio sam osudio2 | bio si osudio2 | bio je osudio2 | bili smo osudili2 | bili ste osudili2 | bili su osudili2 | |
Aorist |
osudih | osudi | osudi | osudismo | osudiste | osudiše | |
Kondicional I. |
osudio2 bih | osudio2 bi | osudio2 bi | osudili2 bismo | osudili2 biste | osudili2 bi | |
Kondicional II. |
bio bih osudio2 | bio bi osudio2 | bio bi osudio2 | bili bismo osudili2 | bili biste osudili2 | bili bi osudili2 | |
Imperativ |
- | osudi | - | osudimo | osudite | - | |
Glagolski pridjev radni |
osudio m. / osudila f. / osudilo n | osudili m. / osudile f. / osudila n | |||||
Glagolski pridjev trpni |
osuđen m. / osuđena f. / osuđeno n | osuđeni m. / osuđene f. / osuđena n | |||||
1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. |
Reference
uredi- „osuditi” u Hrvatskom jezičnom portalu