povlačiti
Srpskohrvatski
urediIzgovor
uredi- IPA: /poʋlǎːt͡ʃiti/
- Hifenacija: pov‧la‧či‧ti
Glagol
uredipovláčiti (ćirilica повла́чити) nesvrš.
Značenja:
- (značenje izvedeno preko sinonima) lomatati se, lunjati, reg. lazdekati reg., šetati, tepati se reg., vandrovati reg., krstariti, ići bez cilja, ševrdati, besposleno tumarati, skitati, vodati se, zjakati, krivudati, izr. ići od nemila do nedraga izr., povlačiti se, švrljati, bazati, potepati se, ići tamo-amo, fam. luftirati fam., ret. verati se ret., veskati se reg., vrsti se ret., ići kojekuda, motljati se fam., šarati, smucati se, vrzmati se, bluditi, šetkati se, potezati se, lolati se reg., vrteti se, blejati, cunjati, langati reg., zijati, prometati se, vucati se, tumarati, vucarati se, zevati, motati se, curiti ret., basati reg., bezbrižno lutati, besciljno lutati, prebijati se, šalabazati fam., majati se, zujati fam., zvrcati, tegliti se, obijati pragove izr., lomiti se, tepsti se reg., vrludati, trapati ret., landrati reg., landarati, prolaziti staze i bogaze izr., krivuljati, teći, bavrljati reg., vući se, klatariti se ret., kružiti, landati reg., lutati [1]
- (značenje izvedeno preko sinonima) nestajati, izr. davati petama vetra izr., reg. begati reg., trčati glavom bez obzira izr., žarg. paliti reg. žarg., fig. sevati fig., povlačiti se, gubiti se, furati žarg., fam. kidati fam., brisati fam., leteti fig., hvatati bežaniju reg. žarg., migoljiti fam., izmicati, hvatati džadu izr., iščezavati, perjati fam., odmicati, klizati fam., hvatati maglu izr., davati se u beg, brusiti pete izr. [1]
Sinonimi:
- lomatati se, lunjati, reg. lazdekati reg., šetati, tepati se reg., vandrovati reg., krstariti, ići bez cilja, ševrdati, besposleno tumarati, skitati, vodati se, zjakati, krivudati, izr. ići od nemila do nedraga izr., povlačiti se, švrljati, bazati, potepati se, ići tamo-amo, fam. luftirati fam., ret. verati se ret., veskati se reg., vrsti se ret., ići kojekuda, motljati se fam., šarati, smucati se, vrzmati se, bluditi, šetkati se, potezati se, lolati se reg., vrteti se, blejati, cunjati, langati reg., zijati, prometati se, vucati se, tumarati, vucarati se, zevati, motati se, curiti ret., basati reg., bezbrižno lutati, besciljno lutati, prebijati se, šalabazati fam., majati se, zujati fam., zvrcati, tegliti se, obijati pragove izr., lomiti se, tepsti se reg., vrludati, trapati ret., landrati reg., landarati, prolaziti staze i bogaze izr., krivuljati, teći, bavrljati reg., vući se, klatariti se ret., kružiti, landati reg., lutati [1]
- nestajati, izr. davati petama vetra izr., reg. begati reg., trčati glavom bez obzira izr., žarg. paliti reg. žarg., fig. sevati fig., povlačiti se, gubiti se, furati žarg., fam. kidati fam., brisati fam., leteti fig., hvatati bežaniju reg. žarg., migoljiti fam., izmicati, hvatati džadu izr., iščezavati, perjati fam., odmicati, klizati fam., hvatati maglu izr., davati se u beg, brusiti pete izr. [1]
Konjugacija
uredi Konjugacija glagola povlačiti
Infinitiv: povlačiti | Glagolski prilog sadašnji: povláčēći | Glagolski prilog prošli: - | Glagolska imenica: povláčēnje | ||||
Broj | Jednina | Množina | |||||
Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
Prezent |
povlačim | povlačiš | povlači | povlačimo | povlačite | povlače | |
Budućnost |
Futur I. |
povlačit ću1 povlačiću |
povlačit ćeš1 povlačićeš |
povlačit će1 povlačiće |
povlačit ćemo1 povlačićemo |
povlačit ćete1 povlačićete |
povlačit će1 povlačiće |
Futur II. |
budem povlačio2 | budeš povlačio2 | bude povlačio2 | budemo povlačili2 | budete povlačili2 | budu povlačili2 | |
Prošlost |
Perfekt |
povlačio2 sam | povlačio2 si | povlačio2 je | povlačili2 smo | povlačili2 ste | povlačili2 su |
Pluskvamperfekt |
bio sam povlačio2 | bio si povlačio2 | bio je povlačio2 | bili smo povlačili2 | bili ste povlačili2 | bili su povlačili2 | |
Imperfekt |
povlačah | povlačaše | povlačaše | povlačasmo | povlačaste | povlačahu | |
Kondicional I. |
povlačio2 bih | povlačio2 bi | povlačio2 bi | povlačili2 bismo | povlačili2 biste | povlačili2 bi | |
Kondicional II. |
bio bih povlačio2 | bio bi povlačio2 | bio bi povlačio2 | bili bismo povlačili2 | bili biste povlačili2 | bili bi povlačili2 | |
Imperativ |
- | povlači | - | povlačimo | povlačite | - | |
Glagolski pridjev radni |
povlačio m. / povlačila f. / povlačilo n | povlačili m. / povlačile f. / povlačila n | |||||
Glagolski pridjev trpni |
povlačen m. / povlačena f. / povlačeno n | povlačeni m. / povlačene f. / povlačena n | |||||
1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. |
Reference
uredi- „povlačiti” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Pavle Ćosić i saradnici, Rečnik sinonima, Beograd 2008, ISBN 978-86-86673-09-1